Η ώρα εδώ στην Σαντορίνη είναι 3.00 τα ξημερώματα. Έχω μείνει χωρίς ρεύμα στο σπίτι μου, λόγω τεχνικής βλάβης, οπότε τη βγάζω στον γραφείο που τυχαίνει να είναι ακριβώς δίπλα από το σπίτι. Χαζεύοντας στο Facebook βλέπω την κούρσα του Κωνσταντίνου του Ανδριώτη για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα. ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ !!! Ούτε που το ήξερα ότι ξεκίνησε για να είμαι ειλικρινής. "Τι λες ρε φίλε" αναφωνώ. Ο Κώστας που βλέπαμε πριν 6-7 χρόνια να κάνει πλάκα στην Δίρφη σε όλους τους τότε πιο έμπειρους και με πανάκριβα ποδήλατα αναβάτες, πλέον στο Παγκόσμιο. Το βλέπω, το ξανά βλέπω και αναπολώ.
You tube κατευθείαν... search .... χμμμμμμ.... Follow me, Deviates - Come with me (τι μπαντάρα Θεέ μου) με Matt Hunter κτλ κτλ. Roam, BoySetsFire - Rookie (ακόμα μεγαλύτερη μπαντάρα).... Seasons, The Cat Empire - Two Shoes.... "Τα έχουμε δει ρε μεγάλε, άντε μπες στο ψητό"
Μπαίνω και στο ψητό ... Παλαιότερα έγραφα, και έγραφα πολύ. Πρώτη φορά μετά από χρόνια μου ήρθε να γράψω ένα κείμενο και αυτό χάρη στην προσπάθεια και την αφοσίωση του Κώστα. Δεν θα μιλήσω για τον Κώστα όμως. Όλοι τα ξέρουμε πάνω κάτω. Θα μιλήσω για πολλούς σαν εμένα που δεν μπορούν πλέον να είναι μαζί του στο βουνό και να τον βλέπουν να τους περνάει από πάνω.
Περάσαν αισίως 2 χρόνια από τότε που οι καταστάσεις με 'κάναν να σταματήσω ένα από τα πράγματα που με έκαναν ευτυχισμένο, μιλώντας πάντα για το Downhill. Σάββατα, Κυριακές ακόμα και καθημερινές πάνω σε ένα ποδήλατο μέσα από έλατα, πεύκα, με βροχή, λάσπη, αέρα. Με την ζάντα στραβή, την μανέτα ξεχαρβαλιασμένη και το σασμάν να πετάει τις ταχύτητες σε κάθε γερή πεταλιά. ΟΛΑ ΣΚΑΤΑ....
Μπααα, μάλλον Κ.Α.Υ.Λ.Α. (Θα μπορούσε να ήταν και αρχικά κόμματος).
Ιστορίες αμέτρητες, ταξίδια πολλά, μονοήμερα και πολυήμερα. Αναμνήσεις, φωτογραφίες, βίντεο που ακόμα και τώρα ανακαλύπτω θαμμένα σε παλιές memory card. Μια νέα περιπέτεια σε κάθε κατεβασιά και μια εμπειρία που θα μείνει αξέχαστη για πάντα. Φίλοι και γνωστοί, γέλιο, ανταγωνισμός, τσακωμοί, παρεξηγήσεις...με λίγα λόγια Υγεία.
Μέσα από τις παραπάνω λέξεις προσπαθώ να σας κάνω να εκτιμήσετε ακόμα περισσότερο αυτό που ακόμα μπορείτε και κάνετε, αγαπάτε και αναμένετε το βράδυ της Παρασκευής.. Ξεχάστε τα ακριβά ρούχα, τα καινούργια παπούτσια και το βάρος της σαμπρέλας. Συνεχίστε να κατεβαίνετε γρήγορα. Πολλοί από εμάς δεν μπορούμε πλέον, πράγμα που μας λυπεί και μας λείπει.
Με λίγα λόγια... χαρείτε το και όσο κρατήσει!
Χαρείτε το όσο μπορείτε. Αυτό μετράει στο τέλος.
Συντάχθηκε απο τον/την george alexiou Τετάρτη, 13 Απρίλιος 2016 18:57
Η ώρα εδώ στην Σαντορίνη είναι 3.00 τα ξημερώματα. Έχω μείνει χωρίς ρεύμα στο σπίτι μου, λόγω τεχνικής βλάβης, οπότε τη βγάζω στον γραφείο που τυχαίνει να είναι ακριβώς δίπλα από το σπίτι. Χαζεύοντας στο Facebook βλέπω την κούρσα του Κωνσταντίνου του Ανδριώτη για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα. ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ !!! Ούτε που το ήξερα ότι ξεκίνησε για να είμαι ειλικρινής. "Τι λες ρε φίλε" αναφωνώ. Ο Κώστας που βλέπαμε πριν 6-7 χρόνια να κάνει πλάκα στην Δίρφη σε όλους τους τότε πιο έμπειρους και με πανάκριβα ποδήλατα αναβάτες, πλέον στο Παγκόσμιο. Το βλέπω, το ξανά βλέπω και αναπολώ.You tube κατευθείαν... search .... χμμμμμμ.... Follow me, Deviates - Come with me (τι μπαντάρα Θεέ μου) με Matt Hunter κτλ κτλ. Roam, BoySetsFire - Rookie (ακόμα μεγαλύτερη μπαντάρα).... Seasons, The Cat Empire - Two Shoes.... "Τα έχουμε δει ρε μεγάλε, άντε μπες στο ψητό"
Μπαίνω και στο ψητό ... Παλαιότερα έγραφα, και έγραφα πολύ. Πρώτη φορά μετά από χρόνια μου ήρθε να γράψω ένα κείμενο και αυτό χάρη στην προσπάθεια και την αφοσίωση του Κώστα. Δεν θα μιλήσω για τον Κώστα όμως. Όλοι τα ξέρουμε πάνω κάτω. Θα μιλήσω για πολλούς σαν εμένα που δεν μπορούν πλέον να είναι μαζί του στο βουνό και να τον βλέπουν να τους περνάει από πάνω.
Περάσαν αισίως 2 χρόνια από τότε που οι καταστάσεις με 'κάναν να σταματήσω ένα από τα πράγματα που με έκαναν ευτυχισμένο, μιλώντας πάντα για το Downhill. Σάββατα, Κυριακές ακόμα και καθημερινές πάνω σε ένα ποδήλατο μέσα από έλατα, πεύκα, με βροχή, λάσπη, αέρα. Με την ζάντα στραβή, την μανέτα ξεχαρβαλιασμένη και το σασμάν να πετάει τις ταχύτητες σε κάθε γερή πεταλιά. ΟΛΑ ΣΚΑΤΑ....
Μπααα, μάλλον Κ.Α.Υ.Λ.Α. (Θα μπορούσε να ήταν και αρχικά κόμματος).
Ιστορίες αμέτρητες, ταξίδια πολλά, μονοήμερα και πολυήμερα. Αναμνήσεις, φωτογραφίες, βίντεο που ακόμα και τώρα ανακαλύπτω θαμμένα σε παλιές memory card. Μια νέα περιπέτεια σε κάθε κατεβασιά και μια εμπειρία που θα μείνει αξέχαστη για πάντα. Φίλοι και γνωστοί, γέλιο, ανταγωνισμός, τσακωμοί, παρεξηγήσεις...με λίγα λόγια Υγεία.
Μέσα από τις παραπάνω λέξεις προσπαθώ να σας κάνω να εκτιμήσετε ακόμα περισσότερο αυτό που ακόμα μπορείτε και κάνετε, αγαπάτε και αναμένετε το βράδυ της Παρασκευής.. Ξεχάστε τα ακριβά ρούχα, τα καινούργια παπούτσια και το βάρος της σαμπρέλας. Συνεχίστε να κατεβαίνετε γρήγορα. Πολλοί από εμάς δεν μπορούμε πλέον, πράγμα που μας λυπεί και μας λείπει.
Με λίγα λόγια... χαρείτε το και όσο κρατήσει!
Aγαπημένο
Σελιδοδείκτης
Αποστολή με Email
Προβολές: 5846
Σχόλια (2)
Δημοσίευση σχολίων μέσω RSS feed
Γράψε σχόλιο
