Έχοντας υλοποιήσει ήδη 2 στο Πήλιο το 2014 και ο 2015. Αποφάσισα το 2016 να γίνουν 3. Έτσι με την πολύτιμη βοήθεια του Μήτσου Οικονόμου βρέθηκε το μέρος για το πρώτο Enduro Days για το 2016. Ο Κίσσαβος και το Amanita Trail με την προσθήκη πολλών νέων τμημάτων ξεκίνησαν μια σεζόν που εξελίχθηκε ακόμα καλύτερα με το δεύτερο Enduro Days στις κορυφές του Ολύμπου. Για το 3ο Enduro Days η τοποθεσία δε θα μπορούσε να είναι άλλη από το Πήλιο, όπου το φθινόπωρο, λίγο πριν πέσουν τα φύλλα και μπει ο χειμώνας είναι στην καλύτερη του περίοδο. Το φθινόπωρο είναι η άνοιξη του ποδηλάτη και το δάσος του Πηλίου πράγματι ήταν γεμάτο χρώμα.
Μου αρέσει να σχεδιάζω και να υλοποιώ τα Enduro Days σκεπτόμενος ως συμμετέχων, ωστόσο δεν τα ζω ως συμμετέχων . Η δουλειά που πρέπει να γίνει ξεκινάει μήνες πριν και τη στιγμή που συμβαίνει και εξελίσσεται η ένταση και η εύθηνη είναι τόση που πολλές φορές με θολώνει και ξαναβρίσκω την ηρεμία μόνο όταν κάνω ποδήλατο στο μονοπάτι μαζί με όλους όσους έχουν έρθει να περάσουν ένα ωραίο Σαββατοκύριακο.
Την Παρασκευή το απόγευμα έπιασε δυνατή μπόρα. Οι περισσότεροι από τους 187 αναβάτες είχαν φτάσει και περίμεναν να σταματήσει. Το τερέν για τα δοκιμαστικά αναμενόταν λασπωμένο και γλιστερό. Η μπόρα όμως σταμάτησε λίγο μετά και ήξερα ότι την επομένη αλλά και την Κυριακή του αγώνα το μονοπάτι θα ήταν στις ιδανικές συνθήκες, ούτε παραγγελία να είχε γίνει.
Η γραμματεία στήθηκε στην προβλήτα του χωριού, ο πάγκος του ψαρά έγινε ο χώρος υποδοχής για ποδηλάτες από κάθε γωνιά της χώρας. Στα φορτηγά φορτώνονταν ποδήλατα και οι αναβάτες έμπαιναν σε λεωφορεία. Η διάρκεια του uplift ήταν μεγάλη αλλά 19 χλμ. μονοπατιού με κατηφόρα στο μεγαλύτερο μέρος με αντάλλαγμα μιάμιση ώρα σχεδόν καθισμένος άνετα στη θέση ενός λεωφορείου και όχι σε καρότσα φορτηγού πιστεύω ότι είναι δίκαιο.
Όταν οι αναβάτες βγήκαν στο χιονοδρομικό κέντρο Πηλίου είδαν μπροστά τους την ανηφόρα κόντρα στις πίστες, λογικό είναι να τρόμαξαν αλλά μόλις 400 μέτρα μετά μπήκαν στο δάσος και ήξεραν, ένα Enduro Days ακόμα είχε ξεκινήσει, διαδρομή και διοργάνωση θα ήταν σίγουρα καλά. Πριν φτάσουν στο χρονομετρημένο τμήμα για την κατηγορία Specific μεσολαβούσαν 6 χιλιόμετρα με πολλές εναλλαγές στο τερέν, ανηφόρες που έβγαιναν μόνο με κουβάλημα, τμήματα που όλοι αναρωτιόντουσαν γιατί δεν είναι χρονομετρημένα και όλο αυτό μέσα σε πυκνό δάσος οξιάς.
Συναντώντας το χωματόδρομο στη θέση Μοναστηράκι ξεκινούσε το τελευταίο κομμάτι που χρειαζόταν κουβάλημα το ποδήλατο. Θα μπορούσε να γίνει παράκαμψη σε αυτό το κομμάτι αλλά βγαίνοντας στο ξέφωτο και γνωρίζοντας τη θέα του Παγασητικού από τα 1300 μ. υψόμετρο δε ήθελα με τίποτα να μείνει εκτός, έστω κι αν αυτό σήμαινε λίγο παραπάνω κουβάλημα.
Το χρονομετρημένο τμήμα ξεκινούσε στα 1200 μ. υψόμετρο και το Σάββατο ήταν η μέρα των δοκιμαστικών. Οι περισσότεροι αναβάτες μπήκαν χαλαρά, απόλαυσαν τη διαδρομή δεν πίεσαν. Είναι τόσο μεγάλη και διασκεδαστική που πραγματικά αναγκάζει τους ποδηλάτες να σταματούν συχνά. Λίγο πριν το σταθμό του τραίνου της Άνω Γατζέας οι χρονομέτρες περίμεναν για την κατατακτήρια διαδρομή, ένα μικρό τμήμα που σκοπό είχε να δώσει τη σειρά εκκίνησης για την Κυριακή. Πιο γρήγοροι ήταν ο Νίκος Ανδρεόπουλος που σημείωσε τον 6ο ταχύτερο χρόνο, ο Tom Charlton στην 5η θέση, ο Μιχάλης Στυλιανουδάκης από την Κρήτη 4ος , ο Γιάννης Γιαννουσάς 3ος, ο Γιάννης Κορφιάτης 2ος και ο Μανώλης Τριαντάρης 1ος.
Την Κυριακή οι περισσότεροι αναβάτες γνώριζαν τι τους περιμένει, τουλάχιστον από πλευράς διαδρομής. Έφτασαν ζεστοί στην αρχή του χρονομετρημένου τμήματος. Οι εκκινήσεις άρχισαν να δίνονται χωρίς καθυστερήσεις και όλα εξελίχθηκαν ομαλά πέρα από μικροτραυματισμούς κι ένα σπάσιμο χεριού όπου επιμελήθηκαν οι διασώστες από το σώμα Σαμαρειτών Λάρισας και το ασθενοφόρο μαζί με το γιατρό του κέντρου αποκατάστασης Κένταυρος. Εύχομαι περαστικά σε όλους.
Στο τέλος της διαδρομής περίμενε ένα τραπέζι στρωμένο με τσίπουρα και μεζέδες, ένα σφηνάκι με τοπικό τσίπουρο ήταν η απαραίτητη προϋπόθεση για να παραλάβει ο καθένας που τερμάτιζε το αναμνηστικό του μετάλλιο.
Οι απονομές έγιναν δίπλα στη θάλασσα. Από τις κορυφές του Πηλίου, μέχρι το υψόμετρο 0 ταχύτεροι αναδείχθηκαν ο Μάριος Παπασημακόπουλος, με χρόνο 21:19:897, Ο Γιάννης Κορφιάτης στη 2η θέση ελάχιστα πίσω του με 21:26:867 και 3ος ο Μανώλης Τριαντάρης με 22:14:323.
H μοναδική γυναίκα που συμμετείχε στην κατηγορία Specific ήταν η Νίκη Τσάλου, που όπως σε κάθε αγώνα αφήνει αρκετούς άντρες πίσω της. Με χρόνο 26:45:537 ανέβηκε στη μόνη θέση του βάθρου και στην 36η της γενικής κατάταξης.
Οι Junior ήταν 2, ο Κλεομένης Κουφαλιώτης στην 1η θέση και ο Στέφανος Ασπρούδης από το Βόλο στη 2η.
Τα Hardail ταλαιπωρήθηκαν λίγο παραπάνω από κραδασμούς αλλά οι αναβάτες αυτής της κατηγορίας ήταν εντυπωσιακοί. Ο Μίλτος Σαρακινός από την Κέρκυρα ανέβηκε για 2η φορά στη θέση 1 του βάθρου σε αγώνα στο Πήλιο. Πίσω του ο Στέφανος Χρυσοβιτσιάνος και 3ος ο Λευτέρης Αραμπατζής.
Στους Master έγινε σκληρή μάχη ανάμεσα στο Μανώλη Τριαντάρη, το Γιάννη Γιαννουσά και το Βούλγαρο Boris Kiryakov.
Στην κατηγορία Men οι Μάριος Παπασημακόπουλος, Γιάννης Κορφιάτης και Μιχάλης Στυλιανουδάκης ανέβηκαν στο συνηθισμένο για αυτούς βάθρο.
Τέλος, στη μεγαλύτερη ηλικιακά κατηγορία, τους veteran, τον καλύτερο χρόνο σημείωσε ο Βαγγέλης Γκορίλας με χρόνο 24:53:917, 2ος ο Κώστα Μιχούδης με 25:26:800 και 3ος ο Σταμάτης Μπάνος που πήρε μαζί του ένα ακόμα έπαθλο στην Κέρκυρα.
Τα Enduro Days οφείλουν πολλά στους χορηγούς, με τη βοήθεια τους αυξάνονται ακόμα περισσότερο οι παροχές προς τους αναβάτες και τα Enduro Days γίνονται μια από τις αγαπημένες διοργανώσεις στην Ελλάδα. Την εποχή που οι ποδηλατέμποροι σφυρίζουν αδιάφορα σε κάθε προσπάθεια ανάπτυξης της ποδηλασίας, το ποδηλατικό κατάστημα Moustakas Bikes και το ηλεκτρονικό φαρμακείο Pharmnet.gr συνεισφέρουν ουσιαστικά και στέκονται δίπλα από την πρώτη στιγμή.
Πέρα από τους χορηγούς, η υποστήριξη από τις κορυφαίες αναρτήσεις της Bos, το DIM Bikes που αντιπροσωπεύει την Trek για τη βόρεια Ελλάδα, το χρωματοπωλείο Πάνος και το ποδηλατικό κατάστημα Life Cycles έδειξαν ότι στηρίζουν ένα καλύτερο μέλλον.
Ένα ξεχωριστό ευχαριστώ οφείλω σε έναν φίλο από τα παλιά, θρύλο του ελληνικού Downhill, τον Κώστα Καλοχαιρέτα όπου μετά από χρόνια απουσίας από διοργανώσεις ήρθε και βοήθησε χωρίς να αγωνιστεί, μόνο για να βεβαιωθεί ότι όλα θα πάνε καλά και να επέμβει όπου χρειάζεται..και χρειάστηκε πολλές φορές. Μαζί του ένας άλλος παλιός φίλος, ο Δημήτρης Κόνας, εμπνευστής και κατασκευαστής του Lousfaki Trail ,o Ορέστης Παπαδάκης από τους Mad Max Riders άλλοι πολλοί που βρέθηκαν εθελοντικά στο Πήλιο όχι μόνο για να βοηθήσουν αλλά για να περάσουμε καλά όπως κάνουμε σε κάθε διοργάνωση.
Χορηγοί επικοινωνίας των Enduro Days ήταν όπως πάντα το Sela.gr και το Downhill.gr
Ο κύκλος έκλεισε κι ένας άλλος ανοίγει. Τα Enduro Days θα συνεχιστούν. Ο πήχης έχει ανέβει και εύχομαι να είμαστε όλοι άξιοι να ανταπεξέλθουμε.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Enduro Days Pelion 2016 - Ένας κύκλος έκλεισε
Συντάχθηκε απο τον/την Timos Tsin. Πέμπτη, 20 Οκτώβριος 2016 00:01
Ένας κύκλος έκλεισε, τώρα μπορώ να ξεκουραστώ και να κάνω τον απολογισμό. Το αποτέλεσμα του είναι σίγουρα θετικό αλλά δεν έχω κατανοήσει ακόμα πόσο. Αφορμή για να επεκταθεί το Enduro MTB Days ήταν η ανάγκη να περνάω όσο περισσότερο χρόνο γίνεται στο βουνό και τα κατάφερα... και σας ευχαριστώ πολύ.Έχοντας υλοποιήσει ήδη 2 στο Πήλιο το 2014 και ο 2015. Αποφάσισα το 2016 να γίνουν 3. Έτσι με την πολύτιμη βοήθεια του Μήτσου Οικονόμου βρέθηκε το μέρος για το πρώτο Enduro Days για το 2016. Ο Κίσσαβος και το Amanita Trail με την προσθήκη πολλών νέων τμημάτων ξεκίνησαν μια σεζόν που εξελίχθηκε ακόμα καλύτερα με το δεύτερο Enduro Days στις κορυφές του Ολύμπου. Για το 3ο Enduro Days η τοποθεσία δε θα μπορούσε να είναι άλλη από το Πήλιο, όπου το φθινόπωρο, λίγο πριν πέσουν τα φύλλα και μπει ο χειμώνας είναι στην καλύτερη του περίοδο. Το φθινόπωρο είναι η άνοιξη του ποδηλάτη και το δάσος του Πηλίου πράγματι ήταν γεμάτο χρώμα.
Μου αρέσει να σχεδιάζω και να υλοποιώ τα Enduro Days σκεπτόμενος ως συμμετέχων, ωστόσο δεν τα ζω ως συμμετέχων . Η δουλειά που πρέπει να γίνει ξεκινάει μήνες πριν και τη στιγμή που συμβαίνει και εξελίσσεται η ένταση και η εύθηνη είναι τόση που πολλές φορές με θολώνει και ξαναβρίσκω την ηρεμία μόνο όταν κάνω ποδήλατο στο μονοπάτι μαζί με όλους όσους έχουν έρθει να περάσουν ένα ωραίο Σαββατοκύριακο.
Την Παρασκευή το απόγευμα έπιασε δυνατή μπόρα. Οι περισσότεροι από τους 187 αναβάτες είχαν φτάσει και περίμεναν να σταματήσει. Το τερέν για τα δοκιμαστικά αναμενόταν λασπωμένο και γλιστερό. Η μπόρα όμως σταμάτησε λίγο μετά και ήξερα ότι την επομένη αλλά και την Κυριακή του αγώνα το μονοπάτι θα ήταν στις ιδανικές συνθήκες, ούτε παραγγελία να είχε γίνει.
Η γραμματεία στήθηκε στην προβλήτα του χωριού, ο πάγκος του ψαρά έγινε ο χώρος υποδοχής για ποδηλάτες από κάθε γωνιά της χώρας. Στα φορτηγά φορτώνονταν ποδήλατα και οι αναβάτες έμπαιναν σε λεωφορεία. Η διάρκεια του uplift ήταν μεγάλη αλλά 19 χλμ. μονοπατιού με κατηφόρα στο μεγαλύτερο μέρος με αντάλλαγμα μιάμιση ώρα σχεδόν καθισμένος άνετα στη θέση ενός λεωφορείου και όχι σε καρότσα φορτηγού πιστεύω ότι είναι δίκαιο.
Όταν οι αναβάτες βγήκαν στο χιονοδρομικό κέντρο Πηλίου είδαν μπροστά τους την ανηφόρα κόντρα στις πίστες, λογικό είναι να τρόμαξαν αλλά μόλις 400 μέτρα μετά μπήκαν στο δάσος και ήξεραν, ένα Enduro Days ακόμα είχε ξεκινήσει, διαδρομή και διοργάνωση θα ήταν σίγουρα καλά. Πριν φτάσουν στο χρονομετρημένο τμήμα για την κατηγορία Specific μεσολαβούσαν 6 χιλιόμετρα με πολλές εναλλαγές στο τερέν, ανηφόρες που έβγαιναν μόνο με κουβάλημα, τμήματα που όλοι αναρωτιόντουσαν γιατί δεν είναι χρονομετρημένα και όλο αυτό μέσα σε πυκνό δάσος οξιάς.
Συναντώντας το χωματόδρομο στη θέση Μοναστηράκι ξεκινούσε το τελευταίο κομμάτι που χρειαζόταν κουβάλημα το ποδήλατο. Θα μπορούσε να γίνει παράκαμψη σε αυτό το κομμάτι αλλά βγαίνοντας στο ξέφωτο και γνωρίζοντας τη θέα του Παγασητικού από τα 1300 μ. υψόμετρο δε ήθελα με τίποτα να μείνει εκτός, έστω κι αν αυτό σήμαινε λίγο παραπάνω κουβάλημα.
Το χρονομετρημένο τμήμα ξεκινούσε στα 1200 μ. υψόμετρο και το Σάββατο ήταν η μέρα των δοκιμαστικών. Οι περισσότεροι αναβάτες μπήκαν χαλαρά, απόλαυσαν τη διαδρομή δεν πίεσαν. Είναι τόσο μεγάλη και διασκεδαστική που πραγματικά αναγκάζει τους ποδηλάτες να σταματούν συχνά. Λίγο πριν το σταθμό του τραίνου της Άνω Γατζέας οι χρονομέτρες περίμεναν για την κατατακτήρια διαδρομή, ένα μικρό τμήμα που σκοπό είχε να δώσει τη σειρά εκκίνησης για την Κυριακή. Πιο γρήγοροι ήταν ο Νίκος Ανδρεόπουλος που σημείωσε τον 6ο ταχύτερο χρόνο, ο Tom Charlton στην 5η θέση, ο Μιχάλης Στυλιανουδάκης από την Κρήτη 4ος , ο Γιάννης Γιαννουσάς 3ος, ο Γιάννης Κορφιάτης 2ος και ο Μανώλης Τριαντάρης 1ος.
Την Κυριακή οι περισσότεροι αναβάτες γνώριζαν τι τους περιμένει, τουλάχιστον από πλευράς διαδρομής. Έφτασαν ζεστοί στην αρχή του χρονομετρημένου τμήματος. Οι εκκινήσεις άρχισαν να δίνονται χωρίς καθυστερήσεις και όλα εξελίχθηκαν ομαλά πέρα από μικροτραυματισμούς κι ένα σπάσιμο χεριού όπου επιμελήθηκαν οι διασώστες από το σώμα Σαμαρειτών Λάρισας και το ασθενοφόρο μαζί με το γιατρό του κέντρου αποκατάστασης Κένταυρος. Εύχομαι περαστικά σε όλους.
Στο τέλος της διαδρομής περίμενε ένα τραπέζι στρωμένο με τσίπουρα και μεζέδες, ένα σφηνάκι με τοπικό τσίπουρο ήταν η απαραίτητη προϋπόθεση για να παραλάβει ο καθένας που τερμάτιζε το αναμνηστικό του μετάλλιο.
Οι απονομές έγιναν δίπλα στη θάλασσα. Από τις κορυφές του Πηλίου, μέχρι το υψόμετρο 0 ταχύτεροι αναδείχθηκαν ο Μάριος Παπασημακόπουλος, με χρόνο 21:19:897, Ο Γιάννης Κορφιάτης στη 2η θέση ελάχιστα πίσω του με 21:26:867 και 3ος ο Μανώλης Τριαντάρης με 22:14:323.
H μοναδική γυναίκα που συμμετείχε στην κατηγορία Specific ήταν η Νίκη Τσάλου, που όπως σε κάθε αγώνα αφήνει αρκετούς άντρες πίσω της. Με χρόνο 26:45:537 ανέβηκε στη μόνη θέση του βάθρου και στην 36η της γενικής κατάταξης.
Οι Junior ήταν 2, ο Κλεομένης Κουφαλιώτης στην 1η θέση και ο Στέφανος Ασπρούδης από το Βόλο στη 2η.
Τα Hardail ταλαιπωρήθηκαν λίγο παραπάνω από κραδασμούς αλλά οι αναβάτες αυτής της κατηγορίας ήταν εντυπωσιακοί. Ο Μίλτος Σαρακινός από την Κέρκυρα ανέβηκε για 2η φορά στη θέση 1 του βάθρου σε αγώνα στο Πήλιο. Πίσω του ο Στέφανος Χρυσοβιτσιάνος και 3ος ο Λευτέρης Αραμπατζής.
Στους Master έγινε σκληρή μάχη ανάμεσα στο Μανώλη Τριαντάρη, το Γιάννη Γιαννουσά και το Βούλγαρο Boris Kiryakov.
Στην κατηγορία Men οι Μάριος Παπασημακόπουλος, Γιάννης Κορφιάτης και Μιχάλης Στυλιανουδάκης ανέβηκαν στο συνηθισμένο για αυτούς βάθρο.
Τέλος, στη μεγαλύτερη ηλικιακά κατηγορία, τους veteran, τον καλύτερο χρόνο σημείωσε ο Βαγγέλης Γκορίλας με χρόνο 24:53:917, 2ος ο Κώστα Μιχούδης με 25:26:800 και 3ος ο Σταμάτης Μπάνος που πήρε μαζί του ένα ακόμα έπαθλο στην Κέρκυρα.
Τα Enduro Days οφείλουν πολλά στους χορηγούς, με τη βοήθεια τους αυξάνονται ακόμα περισσότερο οι παροχές προς τους αναβάτες και τα Enduro Days γίνονται μια από τις αγαπημένες διοργανώσεις στην Ελλάδα. Την εποχή που οι ποδηλατέμποροι σφυρίζουν αδιάφορα σε κάθε προσπάθεια ανάπτυξης της ποδηλασίας, το ποδηλατικό κατάστημα Moustakas Bikes και το ηλεκτρονικό φαρμακείο Pharmnet.gr συνεισφέρουν ουσιαστικά και στέκονται δίπλα από την πρώτη στιγμή.
Πέρα από τους χορηγούς, η υποστήριξη από τις κορυφαίες αναρτήσεις της Bos, το DIM Bikes που αντιπροσωπεύει την Trek για τη βόρεια Ελλάδα, το χρωματοπωλείο Πάνος και το ποδηλατικό κατάστημα Life Cycles έδειξαν ότι στηρίζουν ένα καλύτερο μέλλον.
Ένα ξεχωριστό ευχαριστώ οφείλω σε έναν φίλο από τα παλιά, θρύλο του ελληνικού Downhill, τον Κώστα Καλοχαιρέτα όπου μετά από χρόνια απουσίας από διοργανώσεις ήρθε και βοήθησε χωρίς να αγωνιστεί, μόνο για να βεβαιωθεί ότι όλα θα πάνε καλά και να επέμβει όπου χρειάζεται..και χρειάστηκε πολλές φορές. Μαζί του ένας άλλος παλιός φίλος, ο Δημήτρης Κόνας, εμπνευστής και κατασκευαστής του Lousfaki Trail ,o Ορέστης Παπαδάκης από τους Mad Max Riders άλλοι πολλοί που βρέθηκαν εθελοντικά στο Πήλιο όχι μόνο για να βοηθήσουν αλλά για να περάσουμε καλά όπως κάνουμε σε κάθε διοργάνωση.
Χορηγοί επικοινωνίας των Enduro Days ήταν όπως πάντα το Sela.gr και το Downhill.gr
Ο κύκλος έκλεισε κι ένας άλλος ανοίγει. Τα Enduro Days θα συνεχιστούν. Ο πήχης έχει ανέβει και εύχομαι να είμαστε όλοι άξιοι να ανταπεξέλθουμε.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Aγαπημένο
Σελιδοδείκτης
Αποστολή με Email
Προβολές: 2600
Σχόλια (0)
Γράψε σχόλιο