Rider profile: Βαγγέλης Πολυχρονόπουλος

Συντάχθηκε απο τον/την Ioannis Cherouvim Σάββατο, 16 Φεβρουάριος 2013 19:03

Rider profile και συνέντευξη του Βαγγέλη Πολυχρονόπουλου

Όνομα	Ευάγγελος Πολυχρονόπουλος
Ηλικία	19
Είμαι από	Πάτρα
Ασχολούμαι με DH από	2008
Ποδήλατα	Intense 951 (2010)
Σπόνσορες	Krd, Monster, Kifisia Bike
Ύψος/Βάρος	1.86 και 82 κιλά
Καλό πόδι	δεξί
Εκτός από DH κάνω	dirt και λίγο cross country
Το πίσω φρένο το έχω	δεξιά
Πετάλια	Flat αλλά τώρα δοκιμάζω τα spd
Λάστιχα	Maxxis dhf minion 2,5 μπροστά. Maxxis hi roller 2,5 πίσω
psi	Ανάλογα το τερέν αλλά συνήθως 35 μπροστά και 37-40 πίσω
www	http://vagforlife.pinkbike.com/

Πως ξεκίνησες να ασχολείσαι με το Downhill;

Να σου πω την αλήθεια ούτε που θυμάμαι. Πάντα είχα σχέση με το ποδήλατο, το είχα για τις μετακινήσεις μου στην Πάτρα και για βόλτες στις πλατείες. Καθαρά με το downhill ξεκίνησα μόνος μου. Ενθουσιάστηκα με κάποιο βιντεάκια που έβλεπα στο ίντερνετ και θέλησα να ασχοληθώ. Από την πρώτη μέρα που πήγα στο βουνό με κέρδισαν όλα αυτά που περιλαμβάνει το άθλημα. Το ίδιο το βουνό, η φύση γενικά, η ωραία παρεούλα, τα γέλια και φυσικά η αδρεναλίνη. Στην αρχή πήρα ένα Kona Stinky, μετά ένα Intense M3 και μετά κατέληξα στο 951 που έχω αλλάξει ήδη δυο.

Πες μας δυο λόγια για το στήσιμο του ποδηλάτου σου.

Το ποδήλατο αν εξαιρέσεις κάποια περιφερειακά όπως grips, τιμόνι και πετάλια είναι εργοστασιακό.

Τι πρέπει να κάνει ένας νέος αναβάτης όταν ξεκινάει την ενασχόληση του με το downhill και πως αποκτά εμπειρία;

Η εμπειρία δεν δουλεύεται, αποκτάται με τον καιρό όπως πολύ καλά το έθεσες. Η τεχνική σου βέβαια όταν ξεκινάς θέλει δουλεία και σε αυτό βοηθάει απίστευτα το Hard tail. Καλό είναι η πρώτη γνωριμία κάθε αναβάτη με το ποδήλατο βουνού να είναι με Hard tail ή με ένα XC ποδήλατο με όσο δυνατόν σκληρότερες αναρτήσεις. Σε βοηθάει στην ισορροπία και στο όλο στήσιμο σου πάνω στο ποδήλατο. Μετά το Hard tail, όταν ανεβαίνεις σε dh ποδήλατο σου φαίνονται όλα πιο απλά και με τον καιρό ανεβάζεις ταχύτητα και level.

Το 2008 όντας 15 χρονών υπήρχαν πράγματα που φοβόσουν ή είχες αυτή την teenager άγνοια φόβου;

Φυσικά και φοβόμουν. Ακόμα φοβάμαι. Το παράξενο και συνάμα το επικίνδυνο είναι όταν αψηφά κάποιος τον φόβο του. Σίγουρα τρόμαζα κάποια μεγάλα drops και μεγάλες κλίσεις αλλά ήμουν τυχερός γιατί είχα πολύ ωραία παρέα, πέρναγα ατελείωτη ώρα επάνω στο ποδήλατο και μέρα με την μέρα βελτιωνόμουν.

Είχες ποτέ σου κάποιον πολύ σοβαρό τραυματισμό;

Ευτυχώς κάτι πολύ σοβαρό ποτέ μου. Γενικά όπως ξέρεις είμαι επιρρεπείς στην πτώση, ειδικά στις προπονήσεις. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το τετραήμερο που πέρασα πριν τον πρώτο αγώνα στα Καλάβρυτα. Την ημέρα του αγώνα χρειάστηκα και τα δάχτυλα των ποδιών για να μετρήσω τις πληγές και τα χτύπημα που είχα αποκομίσει τις τελευταίες μέρες. Και εσύ όμως δεν πήγες πίσω...!!! (γέλια)

Ο Ελισαίος μας μίλησε πριν μερικές μέρες για το δασύλλιο στην Πάτρα. Τα δικά σου λόγια;

Είναι απλά τέλειο. Βρίσκεται πίσω από το κάστρο στην Πάτρα. Πολύ κοντά για όλους τους Πατρινούς. Όταν ξεκίνησα το ποδήλατο ήταν ήδη έτοιμη όλη η φάση. Μόνο σε κάποια re-building βρέθηκα, όχι πολλές φορές όμως.Τα παιδιά που το διαμορφώσαμε ρίξανε απίστευτη δουλειά και πραγματικά στεναχωριέμαι που δεν βοήθησα πολύ.
Στο δασύλλιο υπάρχουν τεράστια drops αλλά ένα είναι αυτό που δεν έχω κάνει ποτέ. Ο Ελισσαίος βέβαια πλέον το πηδάει για πλάκα αλλά αυτή είναι η ειδικότητα του.

Από πέρσι είσαι στην Τσεχία. Έκανες εκεί ποδήλατο;

Την πρώτη μου χρονιά έλιωσα στο ποδήλατο. Ίσως να έκανα και κάθε μέρα. Σίγουρα μια με δυο φορές την εβδομάδα έκανα downhill, ενώ τις υπόλοιπες μέρες έκανα dirt, λίγο πεταλάκι (περισσότερο για βόλτα παρά για γυμναστική) και μεγάλα άλματα σε ράμπες και τραπέζια με τις ώρες.

Οι αναβάτες στην Τσεχία σε τι επίπεδο βρίσκονται;

Το επίπεδο είναι πολύ υψηλό. Οι άνθρωποι είναι αθλητές με όλη την σημασία της λέξης. Θα βγουν για την προπόνηση τους κάθε μέρα, θα κάνουν downhill μέρα παρά μέρα. Καμία σχέση με αυτά που κάνουμε οι περισσότεροι από εμάς στην Ελλάδα. Δεν υπάρχουν ξενύχτια την εβδομάδα του αγώνα. Οι περισσότεροι αναβάτες είναι αρκετά άνω του μετρίου και γενικά οι πίστες στην Πράγα είναι υπέροχες. Μεγάλες με τεράστια άλματα και πολύ ασφαλής καθώς στα περισσότερα σημεία το πλάτος των μονοπατιών ξεπερνάει τα τρία μέτρα.

Προπονείσαι ειδικά πριν από τους αγώνες;

Κάνω πολλά πους απς και κοιλιακούς. (μπηχτή για κάποιον !!!)
Όχι, απλά κατεβαίνω όσες περισσότερες φορές μπορώ το μονοπάτι του αγώνα, προσπαθώ να το χαρτογραφήσω ώστε να ξέρω που ακριβώς να πατήσω φρένο και τι παγίδες κρύβει η κάθε διαδρομή.

Για το τέλος, ποια είναι τα αγαπημένα σου μονοπάτια στην Ελλάδα;

Πολύ δύσκολη ερώτηση. Πραγματικά μου αρέσουν πολλά μονοπάτια αλλά αν μπορούσα να επιλέξω τρία θα έλεγα αυτό του Υμηττού, στο Διαβολίτσι και του Καποτά.

Βαγγέλη σε ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου και σου ευχόμαστε υγεία, επιτυχίες και να μας έρθεις σύντομα.

Εγώ ευχαριστώ για τον δικό σου χρόνο. Δεν μου είχε ξανατύχει κάτι τέτοιο και το χάρηκα γιατί θυμήθηκα πράγματα που και εγώ ο ίδιος τα είχα ξεχάσει.
Συνεχίστε έτσι εκεί στο downhill.gr. Προσφέρετε πολλά πράγματα στην ελληνική σκηνή και βοηθάτε το άθλημα μας να επεκταθεί. Εις το επανιδείν.