UCI World Cup 2012 - αποτελέσματα 6ου γύρου

Συντάχθηκε απο τον/την Ioannis Cherouvim Κυριακή, 29 Ιούλιος 2012 08:07

uci-world-cup-2012-6-results-1

Ο Brook Macdonald και η Rachel Atherton πήρανε τη νίκη σε μία μικρή αλλά, όπως τελικά αποδείχτηκε, πάρα πολύ δύσκολη πίστα. Ο Aaron Gwin ήρθε 5ος και με αυτή του τη θέση κλείδωσε πλέον το τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή κατάβασης για 2η συνεχή χρονιά.

Ο νικητής Brook Macdonald:
uci-world-cup-2012-6-results-9-brook

Η βαθμολογία ανδρών όπως διαμορφώθηκε μετά τον αγώνα:
uci-world-cup-2012-6-results-standings

Βάθρο Ανδρών:

Brook Macdonald
Gee Atherton
Josh Bryceland
Greg Minnaar
Aaron Gwin

Βάθρο Γυναικών:

Rachel Atherton
Emmeline Ragot
Floriane Pugin
Myriam Nicole
Manon Carpenter

Ανασκόπηση προκριματικών

Στα προκριματικά πολλοί από τους δυνατούς αναβάτες είχανε σημαντικά προβλήματα. Ο Gwin με 2 πτώσεις, μια εκ των οποίων του στοίχισε 5 ράμματα στο χέρι, τερμάτισε στη θέση 59. Sam Hill και Steve Smith είχανε λάστιχο με αποτέλεσμα να καταλαμβάνουν τις θέσεις 75 και 188 αντίστοιχα! Ο Mick Hannah είχε πτώση και τερμάτισε στη θέση 210. Οι πρώτοι 20 αναβάτες της γενικής όμως είναι προστατευμένοι, οπότε πάντα τρέχουν στο τελικό ασχέτως του αποτελέσματος τους στα προκριματικά.

Στις γυναίκες η Tracy Hannah (αδερφή του Mick) είχε σοβαρότατη πτώση με αποτέλεσμα να σπάσει κλείδα και μηριαίο οστό.

Τελικός

Ο αγώνας χαρακτηρίστηκε από όλα τα μέσα (pinkbike, dirt, vital mtb) ως ο πιο συναρπαστικός όλης της χρονιάς. Η δυσκολία αυξημένη, οι ανατροπές πάρα πολλές και όλοι οι αναβάτες (ειδικά οι locals Γάλλοι) διψασμένοι για την νίκη.

Στις γυναίκες η Rachel Atherton πήρε άλλη μία νίκη για το φετινό πρωτάθλημα ανεβαίνοντας στο βάθρο για πέμπτη φορά μέσα σε πέντε συμμετοχές! Τον overall τίτλο πάντως θα τον διεκδικήσει με την Emmeline Ragot στις 16 Σεπτ 2012 στο Hafjell της Νορβηγίας.

Στους άνδρες η πίεση ήτανε αφόρητη. Σε μια τέτοια πίστα ακόμα και το μικρότερο λάθος εξαφάνιζε την οποιαδήποτε πιθανότητα για βάθρο. Το "timeline" είχε ως εξής:

Ο Sam "Blenki" Blenkinsop υποχρεωμένος να φορέσει γάντια σε αυτό τον αγώνα κατεβαίνει με περίσιο στυλ την πίστα.
Ο ταχύτατος Andrew “Needles” Neethling, και συνάδελφος του τραυματισμένου Danny Hart, με το άσπρο μπλε giant glory κατεβαίνει την πίστα σε 2:22.113 και κάθεται στο hot seat.
Ο Mick Hannah αναλαμβάνει το hot seat με 2:21.371 σε μία σίγουρα πιεστική κατάβαση δεδομένης της πτώσης του αλλά και του τραυματισμού της αδερφής του στα προκριματικά.
Ο Sam Hill μπαίνει στην πίστα με flat pedals και το γνωστό "moto" στυλ του, αλλά δυστυχώς πέφτει και ολοκληρώνει σε 2:25+. Είναι πολύς κόσμος που περιμένει ξανά αυτό το κάτι από τον Hill, αλλά αυτό δεν φαίνεται να έρχεται ποτέ.
Ο Καναδός Steve Smith τερματίζει σε 2:22.213.
Ο Aaron Gwin μπαίνει στην πίστα με 5 ράμματα στο χέρι και κατεβαίνει το βουνό γρήγορα και υπολογισμένα όπως πάντα. Ολοκληρώνει σε 2:20.844 και κάθεται για πάρα πολύ ώρα στο hot seat. Υπόψιν οτι όλοι αυτοί οι καλοί αναβάτες τρέξανε σχετικά νωρίς λόγω της κακής τους επίδοσης στα προκριματικά.
Στη συνέχεια βλέπουμε τον πιτσιρικά της Monster/Specialized, Mich Ropelato, ο οποίος αντικαθιστά τον τραυματισμένο Troy Brosnan στην ομάδα να μπαίνει στη πίστα σαν μανιακός με το carbon demo του, σε μία κατεβασιά που ομολογουμένως θύμισε πολύ από Troy. Ένα λάθος όμως του κόστισε πολλές θέσεις και έτσι τερμάτισε 13ος με 2:23.262.
Ο Mark Beaumont, ο "υιοθετημένος" αδερφός των Athertons, κατεβαίνει ταχύτατα με άπειρη άνεση και flow, pumpάροντας οτιδήποτε σε αυτή την άγρια πίστα. Τερματίζει σε 2:21.588.
Ο 22χρονος Γάλλος Thirion Remi με το Labyrinth στη συνέχεια κατεβαίνει άριστα το βουνό με τους Γάλλους θεατές να ουρλιάζουν σαν τρελοί.
Ο 18χρονος Γάλλος Loic Bruni της Lapierre μπαίνει στη πίστα σαν σίφουνας και δεν διστάζει να χώσει whips και μπόλικο στυλ σε άλματα και drops. Ο πιτσιρικάς ήτανε σίγουρα σε πάρα πολύ καλή φόρμα και ψυχολογία, έχοντας ανέβει στο βάθρο (5ος) στο προηγούμενο γύρο στο Windham και έχοντας έρθει 8ος στα προκριματικά αυτού του γύρου. Δυστυχώς όμως μία πτώση του στέρησε μία πολύ καλή επίδοση.
Ο πολύ σοβαρός Damien Spagnolo μπαίνει επίσης γρήγορα (είπαμε, όλοι οι Γάλλοι ήτανε τρελαμένοι) στην πίστα αλλά πέφτει πολύ άσχημα. Με το που σηκώνεται συνεχίζει να τρέχει το ίδιο γρήγορα αλλά ο αγώνας πλέον είχε χαθεί για αυτόν.
Greg Minnaar στη συνέχεια με αυθεντικό και έμπειρο στυλ αρπάζει το hot seat από το Gwin με 2:20.345.
Ο Nick Beer με το Devinci πέφτει.
Ο Gee Atherton κάνει καταπληκτικό run με πολύ flow, pumping και τις κλασικές του διαγώνιες εισόδους στα berms. Καταλαμβάνει το hot seat με 2:19.973.
Στη συνέχεια μπαίνει στη πίστα ο δυνατός Brook "bulldog" Macdonald. Κατεβαίνοντας τη πίστα με πάρα πολύ δύναμη που ψήλωνε τις πέτρες και κανένα λάθος καταφέρνει τον καλύτερο χρόνο του αγώνα, 2:19.478.
Ο Josh "Ratboy" Bryceland μπαίνει εξίσου φορτωμένος και με αστείρευτο στυλ καταφέρνει τη 3η θέση με 2:20.155. Να σημειωθεί οτι ο Josh και ο Brook είχανε βρει έναν εναλλακτικό, διαγώνιο, τρόπο από το τελευταίο drop το οποίο τους έφερνε στο έδαφος πιο γρήγορα για να κάνουν το τελικό πετάλι. Ενδεχομένως να κερδίσανε έτσι κάποια χιλιοστά του δευτερολέπτου.