Μπορεί να έχω δώσει τον τίτλο του πιο γρήγορου μονοπατιού σε κάποιο άλλο μονοπάτι αλλά τελικά τον παίρνω πίσω. Ο Καποτάς (ο τόνος στην λήγουσα, μην μπερδευτείτε) είναι το πιο γρήγορο μονοπάτι... τελεία. Εκεί λοιπόν το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε είχαμε πτήσεις και μάλιστα πολλές. Ο Ελισσαίος Γουβής κυριολεκτικά πέταξε στο αγαπημένο του μονοπάτι σπάζοντας τα χρονόμετρα.
Καθιερωμένα πλέον πάμε και στα του μονοπατιού.
Η αλήθεια είναι πως με την πρώτη ματιά δεν φαινόταν να έχουν αλλάξει πολλά αλλά μετά κατάλαβα ότι δεν υπήρχε λόγος να αλλάξουν. Το μονοπάτι ήταν από πέρσι ιδανικό. Οι μόνες αλλαγές ήταν ουσιαστικές και σε αυτές περιλαμβάνεται η άνετη και γρήγορη εκκίνηση που σε κατεύθυνε σε ένα πολύ ωραίο speedjump, ένα ακόμα ίδιο άλμα λίγα μέτρα παρακάτω (αμφότερα απολύτως safe) και η αντικατάσταση ενός ξύλινου άλματος με ένα μεγαλύτερο χωματουργικό, που η προσγείωση του άγγιζε τα 10 μέτρα. Αυτές οι αλλαγές ήταν διακριτέ ες με την πρώτη ματιά. Στην συνέχεια όμως καταλάβαινες σιγά σιγά ότι το μονοπάτι έχει ανοίξει και έχει γίνει σαφώς πιο γρήγορο από την περασμένη χρονιά.
Ο Γιάννης Μαρίνος και όλα τα παιδιά που τον βοηθήσανε έχει ρίξει πραγματικά πολύ δουλειά και η επιβράβευση του είναι τα χαρούμενα πρόσωπα που είχαμε όλοι στο τέλος του αγώνα.
Οπότε πάμε και στα του αγώνα...
Όπως έγραψα και στην εισαγωγή η πρωτιά ήταν τοπική υπόθεση. Ο Ελισαίος Γουβής τον οποίο πάντα χαίρεσαι να βλέπεις με το χαμόγελο οδήγησε μανιασμένα, πεταλάρισε λυσσαλέα παντού, πέταξε στα άλματα και πήρε την πρώτη του νίκη για την φετινή χρονιά. Στην δεύτερη θέση (μόλις 1,6 sec πίσω) βρέθηκε ο συγκλονιστικός Μάριος Παπασιμακόπουλος ο οποίος πήρε μέρος στον αγώνα (παρά την αρνητική εισήγηση του γιατρού) τραυματίας μετά από μια πολύ γερή πτώση στις προπονήσεις του Σαββάτου. Α και μη ξεχάσω, έτρεξε και με all mountain ποδήλατο ο σκύλος!!!
Στην Τρίτη θέση κλασσικά ο (είπαμε αρνούμαι να μην ανέβω στο βάθρο) Γιάννης Ιωάννου ο οποίος στις προπονήσεις στα δικά μου μάτια έδειχνε να είναι το φαβορί, αλλά κάποιες ατυχίες του στέρησαν την πρώτη του νίκη για φέτος. Για να δούμε, θα τα καταφέρει σε δυο εβδομάδες στο σπίτι του;
Τέταρτος έμεινε ο αναγεννημένος Μάρκος Μπουρνιάς ο οποίος μπορεί μεν να έμεινε εκτός βάθρου αλλά αυτό ήταν αποτέλεσμα μιας πολύ γερής πτώσης στην μεγάλη κλίση. Χωρίς την πτώση το βάθρο ήταν σίγουρο, ίσως και η νίκη αλλά σε αυτό το παιχνίδι δεν πρέπει να πέσεις. Ο Μάρκος δείχνει δυνατός και η νίκη φαντάζει κοντά.
Στην πέμπτη θέση βρέθηκε ο πιο βελτιωμένος αθλητής της χρονιάς. Ο Άρης Χατζηγεωργίου οδήγησε για ακόμη έναν αγώνα άρτια και δείχνει ότι το βάθρο που τόσο πολύ ζητάει πλησιάζει.
Στην έκτη θέση ένας ακόμα local. Ο Θοδωρής Μπουγιούκος έδειξε σε όλους πως παρά την απειρία του από τους πολλούς αγώνες, η εντατική προπόνηση σε ένα μονοπάτι σε φέρνει στις καλές θέσεις.
Στους Master o master Βασίλης Τσιαντίκος επιβεβαίωσε τον τίτλο refused to lose και κέρδισε για ακόμα μια φορά στην κατηγορία του. Βέβαια αυτή την φορά του βάλανε δύσκολα καθώς οι δυο συναθλητές του που συμπλήρωσαν το βάθρο βρέθηκαν στο ίδιο δευτερόλεπτο με αυτόν. Ο Πάρης Αγορόπουλος έμεινε δεύτερος χάνοντας την νίκη για 1,5 δέκατο του δευτερολέπτου ενώ το βάθρο συμπλήρωσε ο φοβερός Βαγγέλης Χριστοφοράκης που είδε τις εντατικές καλοκαιρινές προπονήσεις να του αποφέρουν καρπούς.
Στην τέταρτη θέση βρέθηκε ο σούπερ Alessio Toninelli δείχνοντας ότι ανεβαίνει και πάλι στα ψηλά
ενώ την πέμπτη θέση πήρε ο νικητής της κατηγορίας στον προηγούμενο αγώνα στην Κύμη Noel Camateras. Την εξάδα συμπλήρωσε ο Ερνέστος Σακελαράκης ο οποίος δεν ανέβηκε στο βάθρο δεν θυμάμαι και εγώ από πότε.
Στους Junior ο Νίκος Βασιλακάκος πήρε ακόμα μια νίκη αφήνοντας στην δεύτερη θέση τον (πετάω στον αέρα) Πέτρο Ατσαλή. Οι επόμενες δυο θέσεις ήταν οικογενειακή υπόθεση καθώς τα αδέρφια Νίκος και Τηλέμαχος Τσαρούχης πήραν την τρίτη και τέταρτη θέση αντίστοιχα (χαμός θα έγινε στο σπίτι). Πέμπτος έμεινε ο Χρήστος Γεωργάκης που δεν άφησε τις μηχανικές ατυχίες να τον κερδίσουν ενώ την εξάδα συμπλήρωσε ο Στράτος Σπανός.
Στους Veteran η πρώτη θέση κάθε αγώνα ανήκει στον Φώτη Σκαρή. Μπορεί να κουράζω γράφοντας το ξανά και ξανά αλλά ο άνθρωπος στα 45 του βάζει τα γυαλιά σε ένα σορό 20άρηδες. Στην δεύτερη θέση του βάθρου (μετά από έναν ολόκληρο χρόνο απουσίας) ανέβηκε ο ένας και μοναδικός Δημήτρης Δρίμας δείχνοντας ότι η τέχνη δεν ξεχνιέται. Φήμες λένε ότι για την απόδοση αυτή ευθύνεται και ο συγκάτοικος του στο δωμάτιο του ξενοδοχείου. Στην Τρίτη θέση βρέθηκε ο πάντα μαχητικός Γιώργος Νικολάου ενώ την εξάδα συμπλήρωσαν οι Κωνσταντίνος Βαρνακιώτης (το Devinci του οποίου δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε να κοιτάμε), ο γνωστός σε όλους μας Γιάννης Θεοχαρόπουλος από την mountain sports και ο Δημήτρης Θανογιάννης
Στους σκληρούς της Hardtail κατηγορίας νικητής αναδείχθηκε ένας ακόμα Velocity biker. Ο Φαίδων Μπουλουμπάσης κέρδισε άνετα την κατηγορία αφήνοντας στην δεύτερη θέση τον Γιώργο Βασιλακόπουλο (καμία σχέση με τον γνωστό) και στην Τρίτη τον Κωνσταντίνο Ριτσώνη.
Φυσικά δεν μπορούμε να ξεχάσουμε και την μόνη μας γυναίκα. Η Ειρήνη Μαυράκη έτρεξε για ακόμα μια φορά ατρόμητα ρίχνοντας και στο κεφάλι σε περισσότερους από 20 αναβάτες της γενικής. Πολλά μπράβο Ειρήνη.
Εκτός από τους χρονομετρημένους αγώνες, για πρώτη φορά εφέτος έγινε και ένα whip contest στο τελευταίο άλμα του μονοπατιού. Νικητής του διαγωνισμού δεν θα μπορούσε να ήταν άλλος από τον μάστορα της τέχνης Γιάννη Κορφιάτη.
Τι να πρωτοπούμε για την διοργάνωση...
Ο Γιάννης Μαρίνος έκανε σχεδόν μόνος του τα πάντα και τελικά τα έκανε και άψογα. Η πίστα ήταν σε εξαιρετική κατάσταση παρά την ξηρασία, τα χρονοδιαγράμματα ήταν όλα στην ώρα τους και τα χαμόγελα όλων μας φτάσανε μέχρι τα αυτιά.
Για άλλον έναν αγώνα ο Μανόλης Αρμουτάκης ήταν μαζί μας και πραγματικά από τις λήψεις που έχω δει μάλλον ετοιμάζει ότι καλύτερο έχουμε δει από αυτόν μέχρι τώρα. Παρέα με τον Μανού ήταν και ο σούπερ φωτογράφος Χρήστος Τσάνης Φωτογραφίες του οποίου μπορείτε ήδη να βρείτε στο facebook σαν δώρο από την διοργάνωση.
Φυσικά η red bull δεν θα μπορούσε να λείπει, όμως για ακόμα μια φορά χωρίς κορίτσια (στα βόρεια πάνε τα κορίτσια να το ξέρετε)
Πολύ σημαντικό είναι να τονίσουμε πως για πρώτη φορά δεν είχαμε κάποιον σοβαρό τραυματισμό. O μόνος πραγματικά άτυχος ήταν ο ( δικός μας άνθρωπος) Τίμος που ένα τράβηγμα σε ανυποψίαστη στιγμή τον έθεσε εκτός αγώνα. Παρόλα αυτά σήμερα οδηγάει κανονικά και με απειλεί με διάφορους τρόπους να τελειώσω αυτό το κείμενο όσο το δυνατό γρηγορότερα. Εγώ καθυστερώ γιατί πρέπει να δω και το series finale του Breaking Bad (όλα και όλα) Περαστικά φιλαράκι !!! (thanks George!)
Βέβαια οι καλοί Σαμαρείτες του ερυθρού σταυρού ήταν εκεί για να βοηθήσουν όποιον τους χρειαστεί. Αχρείαστοι να είναι...
Οι συμμετοχές ξεπέρασαν τις 80 αν και το μονοπάτι και η διοργάνωση άξιζε να κατοσταρήσει. Λογικό όμως καθώς στο φετινό καλεντάρι έτυχε να πέσουν σε διάστημα τριών εβδομάδων ο αγώνας των Καλαβρύτων, των Σφακιών και του Βόλου. Κρίμα γιατί πιστεύω πως ελάχιστοι θα έχουν τον χρόνο και την οικονομική δυνατότητα να βρεθούν και στα τρία αυτά όμορφα μέρη.
Επόμενη στάση όπως είπα η Κρήτη και τα πάντα φιλόξενα Σφακιά. Μπάμπη ετοίμασε τις ρακές ...
Keep riding fellas :-)
...
γραμμένο από vivecuervos, Οκτώβριος 01, 2013
2ο DH Καλαβρύτων ... Η χαμηλή πτήση του Ελισσαίου
Συντάχθηκε απο τον/την george alexiou Τρίτη, 01 Οκτώβριος 2013 16:40
Μπορεί να έχω δώσει τον τίτλο του πιο γρήγορου μονοπατιού σε κάποιο άλλο μονοπάτι αλλά τελικά τον παίρνω πίσω. Ο Καποτάς (ο τόνος στην λήγουσα, μην μπερδευτείτε) είναι το πιο γρήγορο μονοπάτι... τελεία. Εκεί λοιπόν το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε είχαμε πτήσεις και μάλιστα πολλές. Ο Ελισσαίος Γουβής κυριολεκτικά πέταξε στο αγαπημένο του μονοπάτι σπάζοντας τα χρονόμετρα.Καθιερωμένα πλέον πάμε και στα του μονοπατιού.
Η αλήθεια είναι πως με την πρώτη ματιά δεν φαινόταν να έχουν αλλάξει πολλά αλλά μετά κατάλαβα ότι δεν υπήρχε λόγος να αλλάξουν. Το μονοπάτι ήταν από πέρσι ιδανικό. Οι μόνες αλλαγές ήταν ουσιαστικές και σε αυτές περιλαμβάνεται η άνετη και γρήγορη εκκίνηση που σε κατεύθυνε σε ένα πολύ ωραίο speedjump, ένα ακόμα ίδιο άλμα λίγα μέτρα παρακάτω (αμφότερα απολύτως safe) και η αντικατάσταση ενός ξύλινου άλματος με ένα μεγαλύτερο χωματουργικό, που η προσγείωση του άγγιζε τα 10 μέτρα. Αυτές οι αλλαγές ήταν διακριτέ ες με την πρώτη ματιά. Στην συνέχεια όμως καταλάβαινες σιγά σιγά ότι το μονοπάτι έχει ανοίξει και έχει γίνει σαφώς πιο γρήγορο από την περασμένη χρονιά.
Ο Γιάννης Μαρίνος και όλα τα παιδιά που τον βοηθήσανε έχει ρίξει πραγματικά πολύ δουλειά και η επιβράβευση του είναι τα χαρούμενα πρόσωπα που είχαμε όλοι στο τέλος του αγώνα.
Οπότε πάμε και στα του αγώνα...
Όπως έγραψα και στην εισαγωγή η πρωτιά ήταν τοπική υπόθεση. Ο Ελισαίος Γουβής τον οποίο πάντα χαίρεσαι να βλέπεις με το χαμόγελο οδήγησε μανιασμένα, πεταλάρισε λυσσαλέα παντού, πέταξε στα άλματα και πήρε την πρώτη του νίκη για την φετινή χρονιά. Στην δεύτερη θέση (μόλις 1,6 sec πίσω) βρέθηκε ο συγκλονιστικός Μάριος Παπασιμακόπουλος ο οποίος πήρε μέρος στον αγώνα (παρά την αρνητική εισήγηση του γιατρού) τραυματίας μετά από μια πολύ γερή πτώση στις προπονήσεις του Σαββάτου. Α και μη ξεχάσω, έτρεξε και με all mountain ποδήλατο ο σκύλος!!!
Στην Τρίτη θέση κλασσικά ο (είπαμε αρνούμαι να μην ανέβω στο βάθρο) Γιάννης Ιωάννου ο οποίος στις προπονήσεις στα δικά μου μάτια έδειχνε να είναι το φαβορί, αλλά κάποιες ατυχίες του στέρησαν την πρώτη του νίκη για φέτος. Για να δούμε, θα τα καταφέρει σε δυο εβδομάδες στο σπίτι του;
Τέταρτος έμεινε ο αναγεννημένος Μάρκος Μπουρνιάς ο οποίος μπορεί μεν να έμεινε εκτός βάθρου αλλά αυτό ήταν αποτέλεσμα μιας πολύ γερής πτώσης στην μεγάλη κλίση. Χωρίς την πτώση το βάθρο ήταν σίγουρο, ίσως και η νίκη αλλά σε αυτό το παιχνίδι δεν πρέπει να πέσεις. Ο Μάρκος δείχνει δυνατός και η νίκη φαντάζει κοντά.
Στην πέμπτη θέση βρέθηκε ο πιο βελτιωμένος αθλητής της χρονιάς. Ο Άρης Χατζηγεωργίου οδήγησε για ακόμη έναν αγώνα άρτια και δείχνει ότι το βάθρο που τόσο πολύ ζητάει πλησιάζει.
Στην έκτη θέση ένας ακόμα local. Ο Θοδωρής Μπουγιούκος έδειξε σε όλους πως παρά την απειρία του από τους πολλούς αγώνες, η εντατική προπόνηση σε ένα μονοπάτι σε φέρνει στις καλές θέσεις.
 |
Στους Master o master Βασίλης Τσιαντίκος επιβεβαίωσε τον τίτλο refused to lose και κέρδισε για ακόμα μια φορά στην κατηγορία του. Βέβαια αυτή την φορά του βάλανε δύσκολα καθώς οι δυο συναθλητές του που συμπλήρωσαν το βάθρο βρέθηκαν στο ίδιο δευτερόλεπτο με αυτόν. Ο Πάρης Αγορόπουλος έμεινε δεύτερος χάνοντας την νίκη για 1,5 δέκατο του δευτερολέπτου ενώ το βάθρο συμπλήρωσε ο φοβερός Βαγγέλης Χριστοφοράκης που είδε τις εντατικές καλοκαιρινές προπονήσεις να του αποφέρουν καρπούς.
Στην τέταρτη θέση βρέθηκε ο σούπερ Alessio Toninelli δείχνοντας ότι ανεβαίνει και πάλι στα ψηλά
ενώ την πέμπτη θέση πήρε ο νικητής της κατηγορίας στον προηγούμενο αγώνα στην Κύμη Noel Camateras. Την εξάδα συμπλήρωσε ο Ερνέστος Σακελαράκης ο οποίος δεν ανέβηκε στο βάθρο δεν θυμάμαι και εγώ από πότε.
 |
Στους Junior ο Νίκος Βασιλακάκος πήρε ακόμα μια νίκη αφήνοντας στην δεύτερη θέση τον (πετάω στον αέρα) Πέτρο Ατσαλή. Οι επόμενες δυο θέσεις ήταν οικογενειακή υπόθεση καθώς τα αδέρφια Νίκος και Τηλέμαχος Τσαρούχης πήραν την τρίτη και τέταρτη θέση αντίστοιχα (χαμός θα έγινε στο σπίτι). Πέμπτος έμεινε ο Χρήστος Γεωργάκης που δεν άφησε τις μηχανικές ατυχίες να τον κερδίσουν ενώ την εξάδα συμπλήρωσε ο Στράτος Σπανός.
 |
Στους Veteran η πρώτη θέση κάθε αγώνα ανήκει στον Φώτη Σκαρή. Μπορεί να κουράζω γράφοντας το ξανά και ξανά αλλά ο άνθρωπος στα 45 του βάζει τα γυαλιά σε ένα σορό 20άρηδες. Στην δεύτερη θέση του βάθρου (μετά από έναν ολόκληρο χρόνο απουσίας) ανέβηκε ο ένας και μοναδικός Δημήτρης Δρίμας δείχνοντας ότι η τέχνη δεν ξεχνιέται. Φήμες λένε ότι για την απόδοση αυτή ευθύνεται και ο συγκάτοικος του στο δωμάτιο του ξενοδοχείου. Στην Τρίτη θέση βρέθηκε ο πάντα μαχητικός Γιώργος Νικολάου ενώ την εξάδα συμπλήρωσαν οι Κωνσταντίνος Βαρνακιώτης (το Devinci του οποίου δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε να κοιτάμε), ο γνωστός σε όλους μας Γιάννης Θεοχαρόπουλος από την mountain sports και ο Δημήτρης Θανογιάννης
 |
Στους σκληρούς της Hardtail κατηγορίας νικητής αναδείχθηκε ένας ακόμα Velocity biker. Ο Φαίδων Μπουλουμπάσης κέρδισε άνετα την κατηγορία αφήνοντας στην δεύτερη θέση τον Γιώργο Βασιλακόπουλο (καμία σχέση με τον γνωστό) και στην Τρίτη τον Κωνσταντίνο Ριτσώνη.
 |
Φυσικά δεν μπορούμε να ξεχάσουμε και την μόνη μας γυναίκα. Η Ειρήνη Μαυράκη έτρεξε για ακόμα μια φορά ατρόμητα ρίχνοντας και στο κεφάλι σε περισσότερους από 20 αναβάτες της γενικής. Πολλά μπράβο Ειρήνη.
 |
Εκτός από τους χρονομετρημένους αγώνες, για πρώτη φορά εφέτος έγινε και ένα whip contest στο τελευταίο άλμα του μονοπατιού. Νικητής του διαγωνισμού δεν θα μπορούσε να ήταν άλλος από τον μάστορα της τέχνης Γιάννη Κορφιάτη.
 |
Τι να πρωτοπούμε για την διοργάνωση...
Ο Γιάννης Μαρίνος έκανε σχεδόν μόνος του τα πάντα και τελικά τα έκανε και άψογα. Η πίστα ήταν σε εξαιρετική κατάσταση παρά την ξηρασία, τα χρονοδιαγράμματα ήταν όλα στην ώρα τους και τα χαμόγελα όλων μας φτάσανε μέχρι τα αυτιά.
Για άλλον έναν αγώνα ο Μανόλης Αρμουτάκης ήταν μαζί μας και πραγματικά από τις λήψεις που έχω δει μάλλον ετοιμάζει ότι καλύτερο έχουμε δει από αυτόν μέχρι τώρα. Παρέα με τον Μανού ήταν και ο σούπερ φωτογράφος Χρήστος Τσάνης Φωτογραφίες του οποίου μπορείτε ήδη να βρείτε στο facebook σαν δώρο από την διοργάνωση.
 |
 |
 |
Φυσικά η red bull δεν θα μπορούσε να λείπει, όμως για ακόμα μια φορά χωρίς κορίτσια (στα βόρεια πάνε τα κορίτσια να το ξέρετε)
Πολύ σημαντικό είναι να τονίσουμε πως για πρώτη φορά δεν είχαμε κάποιον σοβαρό τραυματισμό. O μόνος πραγματικά άτυχος ήταν ο ( δικός μας άνθρωπος) Τίμος που ένα τράβηγμα σε ανυποψίαστη στιγμή τον έθεσε εκτός αγώνα. Παρόλα αυτά σήμερα οδηγάει κανονικά και με απειλεί με διάφορους τρόπους να τελειώσω αυτό το κείμενο όσο το δυνατό γρηγορότερα. Εγώ καθυστερώ γιατί πρέπει να δω και το series finale του Breaking Bad (όλα και όλα) Περαστικά φιλαράκι !!! (thanks George!)
Βέβαια οι καλοί Σαμαρείτες του ερυθρού σταυρού ήταν εκεί για να βοηθήσουν όποιον τους χρειαστεί. Αχρείαστοι να είναι...
Οι συμμετοχές ξεπέρασαν τις 80 αν και το μονοπάτι και η διοργάνωση άξιζε να κατοσταρήσει. Λογικό όμως καθώς στο φετινό καλεντάρι έτυχε να πέσουν σε διάστημα τριών εβδομάδων ο αγώνας των Καλαβρύτων, των Σφακιών και του Βόλου. Κρίμα γιατί πιστεύω πως ελάχιστοι θα έχουν τον χρόνο και την οικονομική δυνατότητα να βρεθούν και στα τρία αυτά όμορφα μέρη.
Επόμενη στάση όπως είπα η Κρήτη και τα πάντα φιλόξενα Σφακιά. Μπάμπη ετοίμασε τις ρακές ...
Keep riding fellas :-)
Aγαπημένο
Σελιδοδείκτης
Αποστολή με Email
Προβολές: 3613
Σχόλια (1)
Δημοσίευση σχολίων μέσω RSS feed
γραμμένο από vivecuervos, Οκτώβριος 01, 2013
Απ'ότι είδα ο Ελισσαίος γράφει το όνομα του με δυο 'σ' οπότε να με συγχωρέσει για το λάθος μου. Παρόλα αυτά καθώς παραξενεύτηκα το έψαξα λιγάκι σε μερικά λεξικά και τελικά είδα ότι και οι δυο τρόποι γραφής του ονόματος του είναι σωστοί. Βέβαια έπρεπε να το γράψω όπως το γράφει ο ίδιος, οπότε ζητώ συγγνώμη ... :-)
-
- +3
-
-
Γράψε σχόλιο
