Για το Ωραιόκαστρο, που η ορεινή ποδηλασία, αποτελεί το συγκριτικό του πλεονέκτημα, η αδιαφορία και η άγνοια της τωρινής και προηγούμενης δημοτικής αρχής για το θέμα, άφησε χώρο για τις αυθαιρεσίες στο βουνό, φυσικά και με την ανοχή όλων μας.

Επειδή η κατηφόρα είναι πιο βολική από την ανηφόρα, πολλά «κακομαθημένα» που δεν έχουν μάθει να «ζορίζονται» και που ασχολήθηκαν αρχικά με την ορεινή ποδηλασία, στη συνέχεια παράτησαν τις ανηφόρες και στράφηκαν μόνο στις κατηφόρες. Για αυτό το σκοπό προμηθεύτηκαν και τα ειδικά ποδήλατα κατάβασης ή Downhill Bikes. Συνήθως οι πιο πολλοί από αυτούς αφού κατέβουν με τα ποδήλατα, στη συνέχεια φορτώνουν τα ποδήλατα τους σε αυτοκίνητο και ανεβαίνουν την ανηφόρα για να κάνουν άλλη μία κατεβασιά. Το μόνο κακό μέχρι εδώ είναι που μπαίνουν πολλά αυτοκίνητα στο βουνό. Αλλά φυσικά δεν σταματά το θέμα εδώ. Στη συνέχεια επεμβαίνουν στο φυσικό περιβάλλον για να το φέρουν στα μέτρα τους και να γίνει το δικό τους. Σκάβουν και κόβουν δένδρα σύμφωνα με καταγγελίες πολιτών και στο τέλος κατασκευάζουν και τις εξέδρες για να κάνουν άλματα. Κι εδώ είναι που περιπλέκεται πια το θέμα, αφού δεν παίρνουν πάντα τα απαιτούμενα μέτρα ελέγχου της κίνησης, για άλλους ποδηλάτες ή περιπατητές. Με αποτέλεσμα τα ατυχήματα, λόγω ...βλακείας.